Ontstaan en voorkomen

neuropathie

We weten nog niet precies hoe de zenuwbeschadiging bij diabetes tot stand komt. We weten wel dat de stofwisseling in de zenuwen en in de bloedvaatjes aan de zenuwuiteinden een belangrijke rol spelen.

Hoge glucosewaarden en forse glucoseschommelingen verstoren de stofwisseling van de zenuwen, waardoor ze onvoldoende voeding krijgen. Diabetes kan leiden tot beschadiging van kleine bloedvaatjes. Aantasting van de kleinste vaatjes in de zenuw leidt tot zuurstoftekort. Een gebrek aan voeding en zuurstof is schadelijk voor uw zenuwen.

Het is dan ook begrijpelijk dat u meer kans heeft neuropathie te ontwikkelen naarmate u langer diabetes heeft en als andere oorzaken van schade aan de bloedvaten (zoals hoge bloeddruk of roken) in het spel zijn. Dat kunt u zien in het schema.

Naar schatting krijgt de helft van de mensen met diabetes te maken met zenuwschade. Er zijn verschillende vormen, maar we bespreken alleen de vorm die verreweg het meest voorkomt, polyneuropathie.

Poly- betekent veelvormig, en geeft aan dat meer dan een soort zenuw aangetast kan zijn: gevoelszenuwen, bewegingszenuwen en autonome (zelfsturende) zenuwen die uw huid en organen verzorgen.

Bij aantasting van de gevoels- en bewegingszenuwen (de perifere zenuwen) spreken we van perifere neuropathie. Dat kan leiden tot pijnklachten of spierzwakte, maar kan ook zonder klachten aanwezig zijn.

Schade aan de autonome zenuwen die de huid en organen verzorgen noemen we autonome neuropathie. Ook daar heeft lang niet iedereen klachten van. Mensen met diabetes kunnen dus meer zenuwschade hebben dan ze zelf merken.

Diabetes is de belangrijkste oorzaak van polyneuropathie, maar zeker niet de enige. Overmatig alcoholgebruik, verschillende ziekten en geneesmiddelen kunnen ook tot polyneuropathie leiden, en vaak wordt geen specifieke oorzaak gevonden.

Sluit de enquête