Diabetische retinopathie

retinopathie

Diabetes is een belangrijke oorzaak van slechtziendheid. Hoe komt dat? We hebben het netvlies (of de retina) van het oog nodig om te kunnen zien. De bloedvaatjes van het netvlies worden bij langdurig verhoogde glucosewaarden vaak het eerst aangetast.

De netvliesschade ontwikkelt zich in verschillende fasen van kwaad tot erger. Eerst zijn er gedurende enkele jaren lichte bloedvat-veranderingen die u niet merkt (achtergrond retinopathie). Dan kunnen de beschadigde vaatjes gaan lekken. Als dat vochtophoping geeft in de buurt van de gele vlek (de macula, de plek op het netvlies waarmee we het scherpst zien) dan ontstaat een vermindering van het gezichtsvermogen al in deze fase.

De laatste fase heet proliferatieve retinopathie, waarbij een wildgroei (of proliferatie) aan nieuwe vaatjes met bloedingen tot klachten en slechtziendheid leidt.

Of, hoe snel en hoe ver netvliesschade zich ontwikkelt hangt af van risicofactoren als lang bestaande diabetes en een slechte glucoseregulatie. Hoge bloeddruk versnelt het proces. Klachten over het zien treden pas laat op, zeker als de gele vlek gespaard blijft.

Netvliesschade door diabetes komt veel voor en kan al aanwezig zijn bij vaststelling van de diabetes.

Door strikte glucose- en bloeddrukregulatie kunt u het ontstaan en de ontwikkeling van de schade vertragen. Tijdige opsporing en laserbehandeling kan slechtziendheid voorkomen.

Het is gelukkig mogelijk om beginnende afwijkingen tijdig op te sporen, omdat de netvliesvaatjes via oogspiegelen door de oogarts of via een foto van het netvlies zo goed te zien zijn. Met laserstralen worden de aangetaste vaatjes dicht gebrand, en de lekkage gestopt. U voelt daar meestal niets van.

Wat zegt een lotgenoot over retinopathie?
Sluit de enquête